Niet langer onzichtbaar

Erkenning voor verstandelijke beperking

Alle mensen willen erkend worden: dat is het uitgangspunt van de Duitse filosoof Axel Honneth. Honneth ziet die erkenning op drie niveaus. Mensen willen erkend worden voor de wet, als persoon, en als actor in de maatschappij. Dat geldt voor mij, voor u, voor ieder mens. Als een groep mensen structureel geen erkenning krijgt, spreken we van sociale onrechtvaardigheid. Dan begint er een emancipatorische strijd, voor gelijke rechten, gelijke verloning, inspraak, erkenning.

Maar wat als een groep in de maatschappij moeilijk voor zichzelf kan opkomen? Ook mensen met een verstandelijke handicap willen erkenning, en zij worden al te vaak miskend. Abortus is tot op het moment van de bevalling mogelijk als er sprake is van Down syndroom of een andere handicap. In plaats van betaald werk, krijgt men vaak een uitkering en onbetaalde ‘dagbesteding’. Een besparing op zorgpersoneel in gemeenschapshuizen neemt de gezinssfeer weg die vaak broodnodig is. Personen met een verstandelijke handicap kunnen moeilijk een keuze maken om autonoom te leven in de samenleving.

Maatschappelijk gezien is er weinig aandacht voor sociale rechtvaardigheid van deze groepen mensen. En waarom? Door verstandelijke beperkingen zijn ze vaak zelf niet in staat om die emancipatorische strijd te voeren. Dit evenement wil de ruimte bieden om het gesprek over erkenning van mensen met een beperking wél te voeren. Erkenning in het recht, in het werk en in de privésfeer. Om voor en met hen een betere plaats te eisen in de samenleving. 

Programma

Partners